De eerste schoolvakantie van het schooljaar 2011-2012 is een feit in de regio waar ik woon. Anders dan je zou verwachten, zijn vakanties voor mij meestal redelijke momenten van rust omdat 'meneer de echtgenoot' deels in het onderwijs werkt - en nu dus ook een paar dagen herfstvakantie heeft. Geen gehaast om op tijd aan de schoolpoort te staan of 'ik-heb-geen-vrije-dagen-meer-maar-mijn-kinderen-wel-stress' voor mij. Combineer dat met het mooie weer en de fijne herfststemming in het stadstuintje en je begrijpt dat ik helemaal 'zen' ben - voor zolang het duurt.
Toen ik een tijdje terug ook in deze 'relaxte-mama-stemming' was, stelde ik enthousiast voor om broodjes te bakken met de hele kinderschare. Het idee was om ze eindelijk eens zelf aan de slag te laten gaan met deeg en roller in plaats van krampachtig alles zelf te doen (omdat ik meestal een volledig wit-gebloemde woonkamer en brooddeeg tussen de kussen van de bank in gedachten heb).
Ik moet zeggen dat het geweldig goed ging. Wel werd gelijk duidelijk dat jongens en meisjes een totaal andere aanpak hebben. Begon Juul met het draaien van minuscule broodballetjes en deed Fiet een poging tot het betere vlechtwerk, de mannen kneedden diverse obscure lichaamsdelen in elkaar en startten aan megalomane projecten als 'de Chinese muur'!
Toen ik de kunstwerken eindelijk in de oven zette, nam Juul nog een stevige lik van de met bloem bestoven tafel, maar verder eigenlijk geen problemen.
|
Voor de geoefende kijker: De Chinese muur . |
|
En deze laat ik aan ieders fantasie over. |