donderdag 16 november 2017

Stoofperen to brighten up your days



Op zo'n grijze dag als vandaag kan je je bijna niet meer voorstellen dat het een paar weken geleden nog heerlijk nazomerweer was - met warme zonnestralen, korte mouwen en groene boomtoppen. Mijn vorige blog over een warme middag op een Frans chateau past daar prachtig bij, maar nu is het toch echt tijd voor iets anders.

Nu de dagen flink korter zijn en de zon zich soms hele dagen niet laat zien, moet ik op een andere manier aan mijn dagelijkse portie energie en inspiratie zien te komen. Bijvoorbeeld door in de leunstoel in mijn erker weg te kruipen in een dik boek (ik ben net begonnen met het herlezen van dit boek, heerlijk traag) met een kop thee binnen handbereik of door, als het niet regent, een wandeling te maken in het park om de hoek of (als ik meer tijd heb) in een echt bos.

Daar zijn de bomen en struiken nu op z'n mooist met een felgeel, rood of oranje bladerdak en daaronder een tapijt van knisperende blaadjes om doorheen te banjeren. En vandaag vond ik zelfs nog takken vol knalrode bramen die helaas niet meer rijp zullen worden maar wel een prachtige foto opleverden. Inspiratie is echt overal.

Maar soms is er geen tijd voor een boek of wandeling. Maar gelukkig zijn er dan altijd nog boeken vol heerlijke recepten die ik eens wil uitproberen. Zo heb ik de afgelopen weken verschillende recepten voor stoofpeertjes getest. Rode, witte en nog meer witte. Net zo lang tot ik uiteindelijk uitkwam bij het perfecte stoofpeertje - het maakt zelfs een doodgewone, doordeweekse dag met grijze wolken en een stoot huiswerk of strijk tot een bescheiden feestje.



Gouden stoofpeertjes

Nodig voor 6 personen

6 kleine stoofpeertjes (bijvoorbeeld Gieser Wildeman)
1 citroen
1 lt witte wijn (ik gebruikte een Chardonnay vanwege de vanille en botertonen)
500 ml water
200 g suiker
1 tl kurkuma
1 vers laurierblaadje
1 el maizena

Doe de wijn, het water, het sap van de citroen samen met de twee uitgeperste helften, de suiker, kurkuma en het laurierblaadje in een grote pan met dikke bodem en breng aan de kook. Schil ondertussen de peertjes en snijd de onderkant recht zodat ze straks netjes rechtop blijven staan in de pan. Ik laat het klokhuis altijd gewoon zitten maar als je dat ingewikkeld vindt eten straks, dan is het handig om die er nu uit te halen. 

Zet de peertjes voorzichtig in de pan en stoof ze een uurtje tegen de kook langzaam gaar.

Schep de peertjes voorzichtig uit de pan, haal de citroenhelften en het laurierblaadje er ook uit en voeg de maizena toe (eerst een papje maken met koud water in een apart bakje!). Laat het geheel nu nog 2 minuten doorkoken zodat het vocht licht bindt en glanzend wordt.

Zowel koud als warm heerlijk! Met bijvoorbeeld wat speculaaskruimels en een grote lepel slagroom.



On a grey day like todays, it's hard to imagine that only a few weeks ago the weatherfelt like summer - with warm rays of sun, shortsleeves and green treetops. My last post about a warm afternoon at a French chateau matched wonderfully well with that, but now it's time for something different.

Now the days are shortening and the sun sometimes doesn't show itself for days, I have to turn to other things for my dose of daily energy and inspiration. For example by curling up in my favorite armchair with a big book and a cup of aromatic tea or by taking a stroll in the park around the corner (which looks, by the way, surprisingly like a Bob Ross painting in autumn) or through a proper forest if I have the time.

Because right now the trees and bushes are looking their best with their yellow, red or orange foliage and the tapastry of crisp leaves on the ground. Today I even found branches full of red brambles which probably won't ripen anymore but gave a great photo opportunity. Inspiration is everywhere.

But sometimes there's no time to read a book or take a walk when you have a day job and four kids. Luckily I have a lot of beautiful cookbooks filled with ore recipes than I can ever make. So in the last weeks, I tried different recipes of poached pears: red and white ones and beautifully golden. Until I found the perfect one  - it gives you the most perfect golden pears that can brighten up even the most ordinairy weekdays packed with grey skies, homework and dishes.