Toen de dagen nog warmer en langer waren en er meer tijd was om zomaar wat te proberen, maakte ik deze foto. Het idee was om de achtergrond te testen die ik van iemand kon overnemen. Het doek hing strak en het licht viel verstild naar binnen, maar verder was er eigenlijk niets specifieks voorhanden om een pakkend beeld mee te maken. Maar daar ging het ook eigenlijk niet om. Vraag was wat de achtergrond zou doen in dit licht. En dus pakte ik een stapel oude borden uit de kast en zette die op tafel neer. En toen gebeurde er magie.
Stapel borden in nazomerlicht (nr. 17), eind september 2021 |
Op het kleine schermpje van mijn camera veranderden het oude serviesgoed in een verhaal over dingen die nog zouden kunnen gebeuren, in een leven dat nog geleefd moest worden. Ik zag een verjaardagsfeestje voordat het feest was, een diner met vrienden maar de eerste gasten moesten nog komen en een familiefeest dat op het punt stond te beginnen. Geliefde borden die gestapeld stonden te wachten op de meest heerlijke gerechten en die pas ver na middernacht weer zouden terugkeren naar hun plaatsje op een plank ergens in een krakende kast.
Wellicht het begin van een serie servies zonder eten?