Au revoir

Zoals hiervoor vermeld, is het circus deze week weer full swing van start gegaan. "Meneer de echtgenoot" en ik weer aan het werk, de mannen naar de bovenbouw en de dames kleuter-af. Maar met in ons hoofd nog een beetje vakantie en zwevende Franse zinnen.
Zinnen die ik mijn eigen kinderen, in navolging van mijn vader, iedere vakantie weer probeer mee te geven. Het verhaal gaat dat hij mijn toen driejarige zus had geleerd om na zijn eigen aanzet "Vive-la-France", met veel gevoel voor dramatiek "Vive-la-Republique" te laten roepen...met als gevolg juichende Fransen en gratis ijs.
Wat betreft onze Franse lessen: we boekten eindelijk succes dit jaar. Oudste dochter riep bij ieder afscheid met een zangerige Franse tongval "Au revoir" in plaats van "ooievaar". Tres bien!
Helaas bleek afgelopen weekend dat het woord ooievaar nu helemaal is verdwenen uit haar vijfjarige vocabulair.

Oudste dochter: "Mama, er was een dode vogel in de sloot bij opa en oma".
Ik: "Oh, wat zielig. Weet je wat voor een het er was?"
Oudste dochter: "Ja. Het was een dode au revoir vogel." 

Oudste dochter in "la douce France" op zoek naar goede toevoegingen voor de collectie van haar bosmuseum.