Vooralsnog heeft ze hier tot haar spijt alleen tijd voor 'om school heen'. ' s Ochtends horen we haar om een uurtje of half zeven plaats nemen achter haar bureautje om tot het ontbijt te werken aan boeken vol verliefde draken, geheime bloementuinen en "grote, groene bollen die baby's krijgen en daar een dagje mee naar het strand gaan".
In haar verhalen kunnen mandarijnen praten en zweven elfjes met hele lange benen zwaaiend met toverstafjes door de lucht. Dat ze dat maar altijd mogen blijven doen! En er geen 'grote mensen' tegen haar zeggen dat iets niet bestaat of niet kan.
Gelukkig tekent en kleurt ze op dit moment als een 'mini-Monet' de dagen met onuitputtelijke fantasie en onbevangenheid vol!
En natuurlijk bloemen. Als mijn kinderen een klein cadeautje mogen uitkiezen voor zichzelf dan kiest oudste dochter steevast een bosje kleurige bloementjes. En mocht er onverhoopt niets voorhanden zijn, dan haalt ze ze gewoon zelf (waarschijnlijk uit de tuinen in de buurt - bij deze mijn oprechte excuses): "Nee hoor mama, echt niet geplukt, deze lagen allemaal op de grond!"
Ik moet op dit moment dus ogen in mijn achterhoofd hebben nu het lente is en alles op volle sterkte uit de grond schiet en begint te bloeien!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten