Dan heb je volgens mij een goede zomervakantie - als het vervelendste tot nu toe is dat je een spiertje overbelast hebt in je been omdat je teveel op de trampoline hebt gesprongen.
Het overkwam oudste zoon een paar weken geleden. Enig melodrama is hem niet vreemd en dus heeft hij dagen rondgelopen met een moeilijk gezicht en met - zodra hij in het zicht liep - een slepend been. Bij elke huishoudelijke opdracht reageerde hij bovendien met een bejaard "dat kan ik nu niet, want ik heb een slecht been". Gelukkig is mantelzorg nooit ver weg als je tweeling bent; zijn broer heeft dagen zijn sokken voor hem aangedaan.
De dames hadden ondertussen andere zaken aan hun hoofd: een zusterlijke logeerpartij.
Vanaf dat ze twee zijn slapen ze, wegens ver uiteenlopende karakters en dito meningsverschillen, op aparte kamers. Deze vakantie hadden ze echter ineens besloten dat ze bij elkaar wilden logeren.
Niet op een doordeweekse dag dachten 'meneer-de-echtgenoot' en ik nog - niet iedereen heeft immers zes weken vrij. Helaas bleek er geen houden aan.
Iedere avond na het naar bed brengen ("Ik vind jullie de allerliefste papa en mama van de hele wereld en nu ga ik lekker slapen, welterusten") trippelde oudste dochter rustig naar haar zusje om vervolgens met een verontwaardigd "maar hoe weten jullie dan dat ik hier ben?" weer teruggestuurd te worden.
"Omdat papa's en mama's nou eenmaal alles weten" bleek niet meer afdoende. Uiteindelijk trok ze zelf haar conclusies en zette haar deur op exact dezelfde kier als hij bij het naar bed brengen stond en legde als een professionele voortvluchtige een stapeltje knuffels onder haar deken. En omdat we de allerliefste papa en mama zijn, hebben we haar toen maar laten liggen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten