Jongens heb je het al vernomen...

Sinterklaas is aangekomen! De hysterie in huize Edgar is compleet. 

Dit ondanks het feit dat zoons dit jaar van een vriendje hebben vernomen dat Sinterklaas eigenlijk al heel lang dood en dus niet echt is. Dat neemt niet weg dat met name de oudste zoon fanatieker dan ooit staat te zingen naast zijn schoen en de leiding neemt in het neerzetten van foerage voor Amerigo.

De wortels zijn niet aan te slepen en mama is al twee keer tot aan de enkels in een bak water gaan staan: voor Amerigo voor als hij dorst heeft tijdens het pakjes rondbrengen. 

Dit laatste heb ik overigens zelf in de hand gewerkt...van huis uit mee gekregen dat het paardje ook verzorgd moet worden. Mijn vader raspte vroeger altijd de wortel in onze schoen ('want Amerigo eet niet zo netjes') of verkruimelde de boterham tot paneermeel zodat we nog dagen na konden genieten van het schoenzetten.  

Toen vanochtend de schoenen eindelijk gevuld bleken na avonden zingen en tekeningen inleveren, trok de oudste dochter overigens de verrassende conclusie dat papa en mama dat hadden neergelegd. Toen ik vertelde dat Sinterklaas dat had gedaan en de pieten keek ze me nogal geschokt aan. Ben benieuwd hoe zich dat ontwikkeld de komende dagen.  

Zelfgemaakt Sinterklaasraam in huize Edgar.

Om de feestvreugde nog wat te verhogen heb ik zaterdag met dochters speculaas gebakken. Helaas bleek het deeg tijdens het bakproces extreem uit te lopen zodat de schattig bedoelde schijfjes eindigden als wagenwielen. Maar lekker waren ze wel.

Spaanse schoentjes aan en Sinterklaasliedjes zingen maar!