BSO

Ik schreef er al eerder over: http://www.circusedgar.blogspot.nl/2012/06/feestje.html. Zo tegen het einde van het schooljaar en voordat de grote vakantie begint, neemt de hectiek in mijn agenda (en hoofd) hysterische vormen aan.
Afrondende bijeenkomsten, kinderfeestjes van zomervakantieverjaardagen, zomerborrels, personeelsuitjes en rapportbesprekingen…geen wonder dus dat je wel eens wat mist.
“Hè jongens, wat? Inschrijven voor activiteiten op de BSO?? Dat is toch alleen voor als je in de zomervakantie ook komt? En dat hoeven jullie niet hoor”. "Belangrijker, waar zijn je tennisschoenen en heb je dat cadeautje voor Koen nou in je tas gedaan?" Over tot de orde van de dag – broodtrommels, gymspullen en fietssleutels - en hup de deur uit.
Totdat de mannen aan het ontbijt laatst ineens wel erg sip keken. Bij navraag bleek dat het aan de BSO lag; toch al nooit een favoriete invulling van de middag maar nu keken ze nog bedrukter dan anders.

Ik: “Maar wat is er dan met de BSO?”
Oudste zoon: “Jullie hebben ons niet opgegeven voor de activiteiten en nou kunnen we niet meedoen!”
Ik: “Joh, dat komt wel goed. Ze laten jullie echt niet naast de deur wachten tot je opgehaald wordt. Er is vast nog wel ergens een activiteit waar jullie bij kunnen aansluiten.”
Oudste zoon: “Nou, ik weet al precies hoe dat gaat. Dan zijn er nog precies twee plekjes vrij in het naaiclubje!”

Oh oh, niet-betrokken-mama in actie. Met lood in mijn schoenen ’s middags naar de BSO gegaan, waar ze gelukkig gewoon lekker aan het voetballen waren in de gymzaal – waren nog precies twee plekjes vrij!

Die klimmen natuurlijk veel liever in bomen dan dat ze leren borduren in het naaiclubje van de BSO.