Zondagmorgenrapportage

Eitjes op de foto voor de rapportage die ik vandaag moest inleveren tijdens de 5e lesdag aan de Fotovakschool. 

Ik had het idee om 'het zondagmorgengevoel' om te zetten in foto's. Denk: kopje koffie, zonnetje, gebakken eitje en een krantje. Sleutelwoorden 'rust' en 'sereen'. 

Het is me nog niet in alle foto's even goed gelukt. Maar deze foto mag wat mij betreft in de rapportage blijven.

Wat je niet ziet: ik vloekend en wiebelend op een wankele huishoudtrap op maandagmorgen in de dikke walm van vijf gebakken eieren. Het keukenraam onelegant afgeplakt met rafelig afgeknipt patroonpapier zodat het invallende licht niet te fel op mijn eitjes valt. 

En natuurlijk Ed die met z'n harige pootjes over mijn inmiddels koude eitjes loopt en daarna vette voetafdrukjes achterlaat op de houten vloer. 

Paasversiering a la Circus Edgar

En toen liep ik tegen al mijn principes in vandaag toch met een bos paastakken onder mijn arm; twee zelfs want ze waren in de bonus...ook dat nog.
Omdat mijn kinderen vorig jaar een klein trauma hebben opgelopen omdat er geen paasboom in huis was en ze noodgedwongen moesten uitwijken naar de buren voor enig versiervertier, dit jaar dan toch maar een vaas met kronkeltakken.
Maar aan mijn paastak geen AH-pastel-paasversiering; ik word een beetje simpel van al die vrolijk gestipte of geruite eieren, tafellakens, mandjes en servetten in poederig zachtroze, mintgroen of kuikengeel.
Ik heb echter nog nergens versiering naar mijn smaak kunnen vinden en dus ben ik vandaag maar zelf aan de slag gegaan met Frida Kahlo als inspiratiebron en Edgar als gezelschap.

.

Het schoteltje is van Esther Derkx en het pakpapier van een oude collectie van House Doctor

Eerst heel veel propjes gedraaid van vloeipapier, een doosje lege kwarteleitjes gekocht bij de Action en de eitjes voorzien van een paars lintje (ook van de Action - wat een fijne winkel is dat toch voor dit soort dingen). 

Met al die gekleurde propjes, bewegende lintjes en rollende eitjes kon Edgar uiteraard niet langer stilzitten en ging over tot keiharde actie wat me bijna een paar eitjes kostte:

Ik ben zelf best tevreden met het resultaat...maar over ruim een uur het eindoordeel als de kinderen des huizes thuiskomen. To be continued!

  

Hartjes uit Rotterdam

Weekendgeluk

Knalrode aardbeien en ontbijtkruimeltjes in de zon die daar de hele dag mogen blijven liggen: weekendgeluk.

Kasteel Duivenvoorde

Bezig met het uitzoeken en bewerken van foto's voor lesdag 4 morgen. Deze valt helaas niet in de categorie "landschap" maar ik ben er wel bijzonder blij mee.

Pompom Pompom

"Met je neus zo zwart als roet"! En die neus hing dus los. Kleuterklas in paniek. Maar gelukkig was daar oudste dochter die trots verklaarde dat haar mama de neus wel kon maken. En dus heb ik net "operatie-neus-naaien" achter de rug.
Omdat ik geen idee heb of ik op eigen houtje een compleet nieuwe neus mag aannaaien, heb ik me beperkt tot een poliklinische ingreep: het gaatje dichten met een zwart lapje.
Helaas bezit ik geen ouderwets geoutilleerde naaimand en een bijbehorende kast met op kleur gerangschikte lapjes. In plaats daarvan heb ik een klein bakje met daarin één grote knot met duizend miljoen kleurtjes garen en onderin het bakje een paar kromme spelden en anderhalve roestige naald. En geen enkel lapje.
Ik heb daarom net (en dit blijft onder ons toch, we zijn tenslotte maar met z'n negenen) een stuk uit een oude zwarte boxershort van 'meneer de echtgenoot' geknipt en vastgenaaid aan Pompom. Zie je niets van en oudste dochter blij. En mijn imago als mama-die-alles-kan is vooralsnog ongeschonden!

Pompom voor de ingreep.

Herinnering aan Holland...

Denkend aan Holland

zie ik brede rivieren

traag door oneindig 

laagland gaan,

rijen ondenkbaar 

ijle populieren

als hoge pluimen

aan de einder staan;

en in de geweldige 

ruimte verzonken

de boerderijen

verspreid door het land,

[...]

Om maar eens een klassieker te citeren (van H. Marsman uiteraard)! Het gedicht hing in het Nederlandse lokaal op mijn middelbare school en heb het daar (waarschijnlijk tijdens een oneindig saaie grammaticales) uit mijn hoofd geleerd. 

Moest er steeds aan denken toen ik vanmiddag tot mijn enkels in de blubber stond en op mijn knieën in het gras lag om foto's voor mijn portfolio te maken. 

Vanochtend bij de koffie een typisch gevalletje 'klok horen luiden maar geen idee waar de klepel hangt':

Ik: "Jongens, willen jullie ook koffie?" 

Jongste zoon: "Ja lekker....want ik ben een echte koffie-nerd."  

Voorjaar

Ondanks de grijze lucht en de snijdend koude wind vandaag, zit het voorjaar in de lucht. En in het kopje van Ed en Wolfie. En van het duifje dat in de tuin takjes aan het verzamelen is voor een nestje.

Rotterdam

Foto's die ik afgelopen zaterdag maakte tijdens de 3e lesdag aan de fotovakschool. En jawel mensen, de tweede foto heb ik met photoshop aangepast. Niets spannends, gewoon een klein hoekje eraf gesneden.
Blijkbaar doet het ook wat met het formaat want ik zie dat de foto iets groter wordt weergegeven hier.

Inmiddels is de voorjaarsvakantie voorbij maar door alle drukte is het niet tot deel 2 op het blog gekomen. Gelukkig hebben de kinderen geen duimen hoeven draaien: dagje strand, logeren bij opa en oma's en verwend tot op het bot met nieuwe spelletjes en snoep.
Dat was dus weer even wennen vanochtend bij school. Maar, memoreerden de oudste twee blij, morgen staken de juffen en dan hebben we weer vrij!

Digitale generatie

Eindelijk is vandaag - lang verwacht - photoshop via de post aangekomen. Het installeren ging redelijk soepel en met de tips die ik op de opleiding heb gehad, lukte het ook nog om er een werkbaar geheel van te maken.
Alleen de wisselwerking met i-photo is nog niet optimaal: eerder gemaakte foto's die ik hier heb opgeslagen, krijg ik nog niet geïmporteerd in photoshop. Ik mag dan officieel een "ambtenaar 2.0" zijn, een whizzkid ben ik bij lange na niet. Dit in tegenstelling tot mijn eigen viertal dat digitaal al veel verder is dan ik mede dankzij 'angry birds' en 'swampy de krokodil'.

"Twins 2.0"