De geur van de herinnering - verwarmende chocolademelk voor Sinterklaasvond

Normaal zette mijn moeder thee als ik uit school kwam. Steevast stond er dan rond vieren een ronde, glazen pot op een theelichtje op tafel, een paar porseleinen kopjes en een pakje mariakaakjes. Een moeder uit een kinderboek, maar dan in het echt.

Maar op dagen met weinig licht, woest langsrazende grijze wolken of trage, dikke druipregen maakte mijn moeder altijd warme chocolademelk. Het ritueel van het maken was al een feest op zich en vanaf de bar in onze open keuken keek ik verwachtingsvol toe hoe zij van slechts drie ingrediënten in een paar minuten zoiets heerlijks wist te maken.
Eenmaal oud genoeg om met het gasfornuis om te gaan, leerde ze me hoe ik van de suiker en cacaopoeder eerst een prutje in een beker moest maken met wat koude melk. Dan de melk zachtjes tot het kookpunt verwarmen; opletten om het niet over te laten koken - de magie van de plotseling razendsnel omhoogkomende melk en de geur van gekarameliseerde melk op de bodem van het pannetje. Langzaam en al roerend in de beker gieten. De geur van speciale middagen met mijn moeder.

De chocolademelk uit het recept hieronder maak ik alleen op speciale momenten. Hij is voller en machtiger. Verwarmend en stevig tegelijk. Een klein kopje is genoeg en hij is perfect voor Sinterklaasavond. En soms, als het weer en de gelegenheid er om vraagt, roer ik door de kopjes voor de volwassenen een klein scheutje cognac.

Trouwens geen Mariakaakjes bij dit recept maar Hollandse speculaasjes. Die zijn heel makkelijk zelf te maken en eigenlijk ook veel lekkerder. Maar ja, tijdgebrek is een rode draad in mijn leven op dit moment. Dus kocht ik een pak. Natuurlijk juist het exemplaar dat tijdens het vakkenvullen drie keer is gevallen. Minder feestelijk om te serveren. Ik loste het op door een restje chocola warm te maken en daar de speculaasstukken volgens de eeuwenoude Japanse Kintsugi techniek aan elkaar te plakken.

Warme chocolademelk 

Nodig voor 4 kleine kopjes

100 gr pure chocola, in blokjes
375 ml melk
125 ml vers gezette espresso
125 ml slagroom
1 eetlepel poedersuiker

Verwarm de chocola en melk au bain marie, af en toe roerend met een houten lepel. Voeg de verse espresso voorzichtig toe.

Klop intussen de slagroom met de poedersuiker lobbig - zeker niet te stijf maar wel dik genoeg om op de warme chocolademelk te blijven drijven straks.

Schenk de warme chocolademelk in de kopjes en schep er voorzichtig een lepel geklopte room op. Maak af met wat cacaopoeder of kaneel en serveer direct.