Witte asperges met een zacht eitje en gesmolten boter. Heerlijk, maar we eten ze zelden. Te veel gedoe, voornamelijk door de noodzaak van secuur geschil. De laatste keer dat ik het zelf probeerde, waren alleen de topjes goed. De rest van de asperges bestond vooral uit taaie draden. Gelukkig heb ik een schoonmoeder die uit Limburg komt en die tegenwoordig geschilde asperges brengt, en alles wat daar lekker bij is. Hoe ik ze moet koken, vertelt ze ook. Van YouTube zegt ze, maar ik vermoed de zuidelijke genen. Vandaag bracht ze de laatste van het seizoen.
 |
| De asperges (nr. 6), 23 juni 2021 |
Ik fotografeerde ze vlak voordat ze de pan in gingen. Naar een schilderij van Lucie van Dam van Isselt uit 1944.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten