Om die midwinterdagen toch een beetje comfortabel door te komen, helpen er eigenlijk maar twee dingen: hartverwarmende muziek en stamppot. Oftewel, Billie Holiday en boerenkool (voor "Frank Sinatra en fazant" moet ik nog iets beter leren koken, ben ik bang - bovendien was het een doordeweekse dag).
In het eerste geval was het een kwestie van internet (alhoewel ik van plan ben om binnenkort gewoon een ouderwetse cd te kopen). Maar de boerenkool was iets ingewikkelder omdat ik in het kader van 'weet-wat-je-eet' en 'ken-je-klassiekers' een hele boerenkool wilde gebruiken. Dus niet zo'n zakje fijngesneden snippers of een diepgevroren blok uit de supermarkt. Die overigens prima smaken en ook nog eens heel handig zijn. Maar soms moet je gewoon eens nieuwe dingen proberen en ik wilde mijn kinderen bovendien meegeven dat boerenkool eigenlijk een prachtige, diepgroene struik is. En heel fotogeniek bovendien!
In de buurtwinkels bleek het helaas lastig om aan een hele boerenkool te komen. Verder dan een paar losse bladeren kwam ik in eerste instantie dan ook niet.
Ik had de moed al opgegeven toen ik, op zoek naar iets heel anders, over de markt in Voorburg liep. Daar lag - tussen de andere seizoensgroentes en fruit - een werkelijk gigantische volle struik boerenkool met prachtige knapperige bladeren. Ik heb hem uiteraard meegenomen, waarna tijdens het winkelen bleek dat niet alleen mijn kinderen maar veel mensen niet meer weten hoe een boerenkool eruit ziet: "Oh wat leuk, een bloemkool." "Dat is een grote broccoli, zeg".
Omdat het lastig passen is met een boerenkoolstruik in je pashokje, had ik hem in een kledingwinkel even op de daar aanwezige tafel gelegd. Terwijl ik met 1 been in mijn broek stond, hoorde ik een jongetje tegen zijn moeder zeggen dat ze best even rond kon kijken want "ik ga wel gewoon hier zitten, bij de bosjes."
Thuis was de verrassing ook groot. Mijn dochters en een vriendje dat toevallig bij ons speelde, waren gelijk enthousiast en bedachten de gekste dingen met de betoverende struik "hoewel hij wel een beetje stinkt, mam". Mijn zoons, met 1 voet al voorzichtig in de puberteit, waren in eerste instantie gefascineerd maar concludeerden daarna al snel dat het "ook gewoon weer raar was". Ieder z'n ding blijkbaar.
Uiteindelijk heb ik de boerenkoolstruik verwerkt in een heerlijke warme stamppot. Tot grote teleurstelling van 'Monsieur Edgar' overigens die niets liever deed dan naast de struik liggen. Om hem tegemoet te komen heb ik daarom van een paar bladeren, wat tulpen en hyacinten een voorjaarsboeketje gemaakt.
Om ons onverwachte feestje compleet te maken, trokken we het oude linnen tafelkleed uit de kast en dekten de tafel met de oude bloemetjesborden (degene die niet in de vaatwasser kunnen) terwijl eerder genoemde Billie Holiday zachtjes op de achtergrond zong. Zo mag die winter nog wel even duren!
January is a month of opportunities and of fresh starts. But also a very cold one with heavy winds and icecold rain. To help us get through, I love to put on a record from Billie Holiday and make us vegatable mash, "boerenkool" (kale). To step outside my comfortzone and to learn my kids that it doesn't grow in little green snippets (like you buy in the supermarket), I bought a whole kale (which was very difficult to get my hands, on by the way). We all enjoyed it, inclusive 'monsieur Edgar' who's favorite thing it was to lay next to it. So I made him a little bouquet of kale with tulips and hyacints.
